6 Aralık 2012 Perşembe

AŞURE: Olurken herşey tarihin tenceresinde aşure

1 yorum:

  1. Manşet yanındaki tabak muhteşem iştah açıcı görünüyor 
    Renkli ve lezzetli bir sayfa olmuş; sizin kaleminize, gönlünüze sayfayı hazırlayanın da ellerine sağlık…
    Her sene yapar ve dağıtırım; biricik anneannemden devraldığım geleneklerimizi yaşatmak adına…
    Kandillerde de pişi için hamur mayalarım ya da irmik helvası kavururum elbet ama maalesef hem yapar hem kendim dağıtırım yıllardır
    O hazırlardan ben de denedim iki kere ancak içine takviye katarsanız lezzetli oluyor; tavsiye ederim, 2 paket aşure için birer küçük kavanoz haşlanmış nohut ve kuru fasulye alın. Soyulmuş bir elmaya 8-10 adet karanfil saplayın, paketle birlikte tencereye atın. Hazır paketin içine ayrı yerde haşlanmış yarım kahve fincanı pirinç eklemelisiniz. Nohutları iyice yıkayıp süzdükten sonra illaki kabuklarını soyup öyle ekleyin kaynayan ve olmaya az kalmış aşure tencerenize. Hemen ardından da fasulyelerinizi. Minik doğranmış kuru kayısı, biraz kuru üzüm, kuş üzümü, biraz süt, ocaktan almadan evvel minik doğranmış ve suda bekletilmiş kuru incir ile bir yemek kaşığı pekmez ekledikten sonra biraz daha tıkırdasın, kapatın ocağınızı. Üzerini tarçın, kavrulmuş susam, hindistan cevizi, yeşil fıstık, file badem, kavrulmuş fındık kırığı ile süsleyin. Açıkçası ben nar yemeyi sevmediğim için kullanmam, kiraz şekerlemesi tercih ederim canlı bir renk sunmak için ama nar, yine de berekettir tabii 
    Fakat bu kadar zahmete girmişken emin olun yine de buğdayı düdüklü tencerede geceden bir taşım kaynatıp kapağını açmadan bekletirseniz sabah açtığınızda buğday zaten haşlanmış oluyor. Biraz su ekleyerek direkt hazırlamaya geçebilirsiniz ve çok daha lezzetli, bereketli oluyor; yarım kilo buğdaydan hazırlanan bile hem aile hem komşu çevresine yetişiyor inanın;) Hazır paket kullanmayacaklar eğer seviyorlarsa iç bakla ile haşlanmış, soyulmuş kestane de ekleyebilirler. Börülceyi çok sevmem dolayısıyla aşureye eklemem, üstelik rengini de iyice karartabilir.
    Afiyetlerle,
    Nurten Akyazılılar

    YanıtlaSil